ที่ตั้ง : บ้านโป่งน้ำตก หมู่ที่ 7 ต.บ้านดู่ อ.เมืองเชียงราย จ.เชียงราย

 

 

การเดินทาง :  ตามทางหลวงหมายเลข 1151 ผ่านน้ำพุร้อนโป่งพระบาท ระยะทางประมาณ 3 กม.

 

ประวัติความเป็นมา เป็นวัดที่ประชาชนให้ความสำคัญมาก เป็นสถานที่ประดิษฐานของรอยพระพุทธบาท ประทับบนก้อนหินใหญ่อยู่บนเนินเขา พบครั้งแรกในสมัยสงครามโลก ครั้งที่ 2 โดยทหาร เดิมรู้แต่เพียงว่าเป็นวัดเก่าแก่ตั้งอยู่บริเวณนี้ เชื่อว่าสร้างในสมัยพ่อขุนเม็งรายมหาราช เดิมชื่อวัดป่าดอยพระบาท จากการพบรอยพระพุทธบาทและได้บูรณะปฏิสังขรณ์ทำให้พบศิลาแลง  และอิฐเป็นจำนวนมากและมีชาวต่างชาตินำศิลาแลงนั้นไปพิสูจน์หลักฐานทางโบราณคดีพบว่าเป็นหินสีเขียวโบราณที่มีอายุช่วงพุทธศตวรรษที่ 18- 23 โดยฐานเป็นรูปสี่เหลียมกว้าง 10 ซม. ยาว 12 ซม.

ใน พ.ศ. 2539 แม่ลาวัลย์ ได้สร้างมณฑปครอบรอยพระพุทธบาทถวายเป็นพระราชกุศลแก่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราชและได้สร้างบันไดขึ้นไปยังรอยพระพุทธบาทจำนวน 942 ขั้น ใกล้ๆ มณฑปรอยพระพุทธบาทมีจุดที่ชาวบ้านเชื่อว่าเป็น บ่อน้ำทิพย์อยู่ เดิมจะมีน้ำไหลออกมาตลอดเวลาปัจจุบันไม่ค่อยมีน้ำไหลออกมาแล้ว บริเวณด้านล่างนอกจากจะมีวัดเก่าแก่แล้วยังมีการสร้างรูปปูนปั้นรูปสัตว์ต่างๆ และรูปปั้นของนรกภูมิอีกด้วย

เดือนสิงหาคมในปี พ.ศ. 2546 มีการพบเครื่องทรงประเภทเครื่องประดับ เช่น มงกุฎ ปิ่นปักผม เป็นทองและเงินจำนวนมาก ขณะเตรียมการก่อสร้างวิหารหลังใหม่ ซึ่งเชื่อว่าเป็นของโบราณสมัยพ่อขุนเม็งรายมหาราช และทุกปีประมาณเดือนพฤษภาคมจะมีการสรงน้ำรอยพระพุทธบาท โดยมีกิจกรรมมากมายมีการประกวดจุดบั้งไฟ ซึ่งเชื่อว่าเป็นการขอฝน และการเดินทางขึ้นนมัสการรอยพระพุทธบาท